مَنّاں تئے چمّاں من هچی نیاں
گون دلین دیدگ ءَ من ءَ گند
اعتراف می کنم که در مقابل دیدگانت چیزی نیستم
با چشم دل مرا بنگر
نا زءَ مرایان یلدی دگه
بیا ساهتی اداں نند
ناز و کرشمه هایت را رها کن
و بیا ساعتی در کنار من بنشین
نامهرمیں وهدی مں نیاں
تو منی جندی مں تئی جند
من با تو نا محرم نیستم
و تو از وجود من و من از وجود توام
زات ءُ زریات ءِ گپ ءَ مکں
مہ کں لاشار وَت ءَ منءَ رِند
از ذات و طبقات خانوادگی سخن مگو
خود را لاشاری و مرا رند نخوان
دستءَ بِدی دستءَ رهگوزی
دروگیں راهدارءُ رَهبَندءَ سِند
دستت را بسپار به رهگذر
و تمام ریسمان های دروغین را پاره کن
شاعر : استاد دینارزئی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر