بسیاری از خانواده ها با کودکانشان فقط با زبان فارسی حرف می زنند و از اینکه خدای نکرده فرزند آنها در جایی کلمه ایی به زبان بلوچی بشنود و از هویت اصلی پدر و مادر خود با خبر شود وحشت دارند

بسیاری از جوانان تحصیلکرده ی بلوچ با طرح این سوال : چه ضرورتی برای حفظ ارزشهای بومی وجود دارد؟ خود را از چارچوب قومی خارج کرده و به تمام داشته های قومی و فرهنگی که از گذشتگانشان به ارث رسیده است پشت کرده اند .و حتی دوستانی را سراغ داریم که نام و فامیل خود را عوض کرده و با وجود داشتن لهجه ی شدید و چهره ی سبزه که مخصوص ما جنوبیهاست از معرفی خود به عنوان یک بلوچ خودداری می کنند که بنده در عجبم این دوستان را در خارج از این استان با چه هویتی می شناسند؟

.به هر حال با اینکه قوم بلوچ هیچگونه رسانه ایی جهت معرفی و ارائه ی داشته های فرهنگی خود ندارد متاسفانه چه در بین افراد عامی وچه گاها در بین خانواده های تحصیلکرده دیده می شود که فرهنگ و زبان بلوچی به کلی از بین رفته است.بسیاری از خانواده ها با کودکانشان فقط با زبان فارسی حرف می زنند و از اینکه خدای نکرده فرزند آنها در جایی کلمه ایی به زبان بلوچی بشنود و از هویت اصلی پدر و مادر خود با خبر شود وحشت دارند.(جالب است بدانیم که مسایل بومی بخصوص در زمینه ی فرهنگ و هنر از جمله موسیقی، صنایع دستی ،داستانها و روایت های بومی ، آداب و رسوم ، هنرهای نمایشی، رقص ها و حرکات موزون از جالب توجه ترین مسایل به شمار می روند که روز به روز به تعداد جشنواره های هنری مختلف با همین محورها اضافه می شود

Source: http://www.ganjamin.blogfa.com/post-159.aspx